Նախագիծ,«Սասունցի Դավիթ» էպոսի ուսումնասիրությունը պատմական տեսանկյունից / ապրիլի 27- մայիսի 1

Ժողովրդական վեպը, դյուցազնավեպը կամ էպոսը մարմնավորում է տվյալ
ժողովրդին առանձնահատուկ, նրան բնորոշ հատկությունները: Ժողովրդի
ապրումները, նրա ձգտումներն արտահայտող նման ստեղծագործությունները մշակվում են երկար ժամանակ, դարերի ընթացքում, բայց վերջնական ձևավորում են ստանում ժողովրդի ինքնության, ինքնագիտակցության բարձրացման որոշակի աստիճանում: Ինչպես հայտնի է պատմահայր Մովսես Խորենացին հայ ժողովրդի հետ առնչվող բազմաթիվ առասպելներ է հիշատակում, որոնք սակայն տակավին ժողովրդական էպոս դառնալու մակարդակի չեն հասնում:

КУСТ СИРЕНИ

                                                              КУСТ СИРЕНИ

Николай Алмазов едва дождался, пока жена открыла ему двери, и, не снимая пальто, прошел в свой кабинет. Жена, как только увидела его лицо, в ту же минуту поняла, что произошло очень большое несчастие… Она молча пошла следом за мужем. В кабинете Алмазов простоял с минуту на одном месте, потом он выпустил из рук портфель, а сам бросился в кресло.
Алмазов, молодой небогатый офицер, слушал лекции в Академии генерального штаба и теперь только что вернулся оттуда. Он сегодня представлял профессору последнюю и самую трудную практическую работу — чертеж местности…До сих пор все экзамены шли благополучно, и только одному богу да жене Алмазова было известно, каких страшных трудов они стоили…
Не будь жены, он, может быть, не найдя в себе достаточно энергии, махнул бы на все рукою. Но Верочка не давала ему падать духом и постоянно поддерживала его… Она приучилась встречать каждую неудачу с ясным, почти веселым лицом. Она отказывала себе во всем необходимом, чтобы создать для мужа необходимый комфорт. Она бывала его переписчицей, чертежницей, чтицей, репетиторшей и памятной книжкой.

Տնային աշխատանք / ապրիլի 28

7-1 , 7-7 դասարաններ,երկուշաբթի

Հայոց լեզու

• Գործնական քերականություն
• 6-8-րդ դասարանների ուսումնական պլանի քննարկում

 

Գործնական քերականություն / ապրիլի 28

Եկե՛ք վերհիշենք.

Դերանունները ութ տեսակի են` անձնական, ցուցական, փոխադարձ, հարցական, հարաբերական, որոշյալ, անորոշ, ժխտական։

Անձնական դերանունները մատնացույց են անում խոսող, խոսակից կամ մի երրորդ անձ` առանց դրանց անվանելու։

Անձնական դերանուններն են՝ ես, ինքս, մենք, ինքներս, դու, ինքդ, դուք, ինքներդ, նա, ինքը, նրանք, իրենք:

Ցուցական դերանունները մատնացույց են անում առարկա, հատկություն, քանակ, տեղ և ձև՝ առանց դրանք անվանելու։